Gestalt, jako modalność w psychoterapii

Na czym bazuje Gestalt?

Po pierwsze, na fenomenologii, czyli na opisie tego, co jest, bez interpretowania tego, co zachodzi w kontakcie interpersonalnym. W takim kontakcie z terapeutą, pacjent ma szansę zaakceptować siebie i dostrzec swoją niepowtarzalność. Fenomenologia pomaga wytworzyć perspektywę, w której praca terapeutyczna jest wspólnym wysiłkiem i terapeuty, i pacjenta. W Gestalcie kładzie się duży nacisk na znalezienie własnej podmiotowości i sprawczości.

Po drugie na egzystencjalizmie, czyli na procesie kontaktu i wycofania w relacji Ja – Ty. Ta zasada zakłada, że jesteśmy w stanie w pełni rozkwitnąć tylko w kontakcie z drugim człowiekiem. Patologia powstaje w relacji i co za tym idzie, tylko w jej ramach spotkania z innym, może dochodzić do zdrowienia.

Po trzecie na holizmie i teorii pola, która jest teoria osobowosci i wyrosła z psychologii postaci,
ktora zajmowała sie spostrzeganiem, uczeniem sie i mysleniem. Teoria pola, podobnie jak holizm, podkresla wzajemne powiazania wszystkich tych składowych. Wedle teorii pola, wszystko ma swoj kontekst i niczego nie da sie zrozumiec, takze zachowania jednostki, bez uwzglednienia wpływu jaki wywiera na nia srodowisko.

Dla kogo jest przeznaczony?

Dla osób, które doświadczają problemów w relacjach ze sobą, z innymi i ze swoim otoczeniem. Gestalt daje możliwość zaakceptowania siebie takim, jakim się jest, co skutkuje naturalnym pojawieniem się zmiany. Pacjenci uzyskują cenne wglądy i zaczynają skutecznie łączyć sferę poznawczą ze sferą emocjonalną i własną cielesnością. Terapeuta aktywnie zaciekawia się i potwierdza pacjenta, żeby odzwierciedlić jego świat w swojej osobie.

W nurcie humanistyczno-eksperymentalnym, terapeuta uobecnia się tam, gdzie zabrakło drugiego. W tym konkretnym modelu psychoterapii, aktywnie korzysta się z psychodramy, która osadzona w kontekście i odpowiednio podsumowana, może mieć leczniczy i korygujący charakter.

Przygotowała: Katarzyna Morawska